Η Μαρία Κόκκορη (το γένος Παπανικολάου), 
ήταν η μαμά μου.
Κι όπως λένε όλοι όσοι την γνώρισαν, υπήρξε
ο άνθρωπος που δεν είχε πει ποτέ κακό λόγο για κανέναν. 
 Αν θα θέλαμε να συνοψίσουμε τις αρετές της θα λέγαμε ότι ήταν άδολη, ανιδιοτελής, καλοσυνάτη, όμορφη, πάντα γελαστή, υπομονετική, έξυπνη, κοινωνική, με χιούμορ, σπάνια μόρφωση για την εποχή της και ένα ιδιαίτερο ταλέντο  στην Μουσική. 
Μια αρχόντισσα  δέσποινα, Κυρία.
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα  της Θεσσαλίας στις 30 Ιανουαρίου 1918, σπούδασε Μουσική στο Ωδείο Αθηνών και εργάστηκε στην Εθνική Τράπεζα και τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό. Αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος του βίου της στην συλλογή υλικού και την διάδοση του έργου του μεγάλου Έλληνα ερευνητή και θείου της Γεωργίου Ν. Παπανικολάου (Dr Pap).
 Παντρεύτηκε με τον ιατρό Πάνο Κόκκορη, μεγάλωσαν μαζί δύο παιδιά, τον Χρήστο (γιο του συζύγου της από τον πρώτο του γάμο) και την κόρη τους Γιούλη, από τα οποία απέκτησαν τέσσερα εγγόνια: την Ιρένα και τον Πάρι Κόκκορη και τον Δημήτρη και Πάνο Τσαμουρά.
Έφυγε από την ζωή στις 12 Ιουλίου 2012 και ενταφιάστηκε στο Νεκροταφείο της Παναγίας της Κύμης. 
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει…..